maandag 28 december 2009
Waarom cola drinken uit een cola fles moeilijker is
Op de teller van dingen staat nu nummer 3. Zo van BWAM. Hoi.
Logisch dat ik daar wel een beetje van schrik, dan weet ik even niet of ik wel goed gekozen heb, of ik uberhaupt gekozen heb of dat het eigenlijk wel echt zo is in the first place.
Maarja, je hebt zeg maar drie soorten blikken.
- ik wil me shenkie in je steken
- waarom ben ik aan het smelten
- gevuld met tomatensoep
In dit geval is het een beetje van alles. Soms kan eten belangrijk zijn voor een man.
En dan lijkt het soms zo vreemd dat iemand zo gedrogeerd kan zijn door iemand. Langzaam vallen dingen je ineeens op, zie je de sterretjes in de ogen en de zachtheid in de suffigheid en toch wat orginele en unieke, interressante trekjes. Dus laat de brandstof en fakkels maar komen, en zet me in de smelt!
Volgensmij ben ik er klaar voor.
Een nieuwe realisatie dat een ander doel in mijn leven ook reeds bereikt is. Dat ik weet wie en waar ik ben en dingen om mij heen zo zijn gekomen dat ze werkelijk voor iets staan en bij me passen. Daar was een gestoorde jongen en het opnieuw maken van een studie opdracht voor nodig om me te realiseren hoe ik het wil. En da kom je erachter dat je het al zo ongeveer hebt.
Dat door kleine stomme dingen die ik leuk vind, ik heb gevoel krijg dat ik al die wilde dromen die ik heb gehad kan bereiken in mijn leven, ze waar maken en nog meer van dat clichématige praat waar ik zo'n hekel aan heb. Maar als nog, zoals ik achter kwam bij VV, nonchalantie is het werkelijke heroïsme.
Mensen die vet tof doen dat ze iets goed kunnen of dat ze vinden dat ze vet tof zijn, of heel stoer gaan doen, dat is gewoon suf. Het feit dat je iets doet omdat je het gewoon graag doet of wilt kunnen zonder bepaalde regels en stoere truukjes in je achterhoofd te houden, maar gewoon lak hebben aan alles waar van je zin hebt om lak aan te hebben of belachelijk te maken of weet ik veel, daar heb ik respect voor. Je eigen maken tussen de lullo's. Al ben je dan soms zelf een lullo, maar als het je niets kan schelen, vind ik dat je een lullo mag zijn.
Ik ben misschien ook wel een lullo. En ik hecht lekker waarde aan smaak en stijl, en dat zeg ik gewoon ookal kunnen sommige mensen dat misschien dom vinden. Ik geef er geen kloot om. Geluk begint bij je eigen lullo. Daar moet je soms wel wat hekken voor bespringen, leerde een blauw schaapje mij, voor je er bent, maar uiteindelijk baad je je in verzadigdheid en uitstraling. Iedereen zou dat eigenlijk voor zichzelf over moeten hebben.
Dus bij deze bind ik mij voor een derde keer en behoud ik alles wat ik niet kwijt mag raken. Alle lessen die ik heb moeten aanleren door deels mijn eigen blindheid en alle eigenheden die mij lief zijn. Deze keer zal ik als the statue of liberty blijven staan al roest ik er groen door. Ik sta er dan in ieder geval nog wel. En dat wil ik graag wederzijds houden. Want deze verdient dat zeker.
Logisch dat ik daar wel een beetje van schrik, dan weet ik even niet of ik wel goed gekozen heb, of ik uberhaupt gekozen heb of dat het eigenlijk wel echt zo is in the first place.
Maarja, je hebt zeg maar drie soorten blikken.
- ik wil me shenkie in je steken
- waarom ben ik aan het smelten
- gevuld met tomatensoep
In dit geval is het een beetje van alles. Soms kan eten belangrijk zijn voor een man.
En dan lijkt het soms zo vreemd dat iemand zo gedrogeerd kan zijn door iemand. Langzaam vallen dingen je ineeens op, zie je de sterretjes in de ogen en de zachtheid in de suffigheid en toch wat orginele en unieke, interressante trekjes. Dus laat de brandstof en fakkels maar komen, en zet me in de smelt!
Volgensmij ben ik er klaar voor.
Een nieuwe realisatie dat een ander doel in mijn leven ook reeds bereikt is. Dat ik weet wie en waar ik ben en dingen om mij heen zo zijn gekomen dat ze werkelijk voor iets staan en bij me passen. Daar was een gestoorde jongen en het opnieuw maken van een studie opdracht voor nodig om me te realiseren hoe ik het wil. En da kom je erachter dat je het al zo ongeveer hebt.
Dat door kleine stomme dingen die ik leuk vind, ik heb gevoel krijg dat ik al die wilde dromen die ik heb gehad kan bereiken in mijn leven, ze waar maken en nog meer van dat clichématige praat waar ik zo'n hekel aan heb. Maar als nog, zoals ik achter kwam bij VV, nonchalantie is het werkelijke heroïsme.
Mensen die vet tof doen dat ze iets goed kunnen of dat ze vinden dat ze vet tof zijn, of heel stoer gaan doen, dat is gewoon suf. Het feit dat je iets doet omdat je het gewoon graag doet of wilt kunnen zonder bepaalde regels en stoere truukjes in je achterhoofd te houden, maar gewoon lak hebben aan alles waar van je zin hebt om lak aan te hebben of belachelijk te maken of weet ik veel, daar heb ik respect voor. Je eigen maken tussen de lullo's. Al ben je dan soms zelf een lullo, maar als het je niets kan schelen, vind ik dat je een lullo mag zijn.
Ik ben misschien ook wel een lullo. En ik hecht lekker waarde aan smaak en stijl, en dat zeg ik gewoon ookal kunnen sommige mensen dat misschien dom vinden. Ik geef er geen kloot om. Geluk begint bij je eigen lullo. Daar moet je soms wel wat hekken voor bespringen, leerde een blauw schaapje mij, voor je er bent, maar uiteindelijk baad je je in verzadigdheid en uitstraling. Iedereen zou dat eigenlijk voor zichzelf over moeten hebben.
Dus bij deze bind ik mij voor een derde keer en behoud ik alles wat ik niet kwijt mag raken. Alle lessen die ik heb moeten aanleren door deels mijn eigen blindheid en alle eigenheden die mij lief zijn. Deze keer zal ik als the statue of liberty blijven staan al roest ik er groen door. Ik sta er dan in ieder geval nog wel. En dat wil ik graag wederzijds houden. Want deze verdient dat zeker.
Abonneren op:
Reacties (Atom)
